Nieuws over de periode november 2009 tot november 2010:

Het begin van de Zesde NACHT van de Galactische Onderwereld
door
Carl Johan Calleman
Voordat ik begin met de bijzonderheden van de komende Zesde NACHT, meen ik dat ik een
aantal van mijn uitgangspunten duidelijk moet maken, hoe we de Maya kalender kunnen
begrijpen, omdat er nogal wat ideeën rondgaan die hierover tamelijk uiteenlopen. Zo zijn er
b.v. sommigen die geloven dat de einddatum van de Maya kalender enkel het einde van een
cyclus markeert en het begin van een nieuwe. Ik denk echter dat we toegaan naar iets veel
belangrijks dan alleen een punt in een cyclus die dan weer herhaald wordt.
Er is een grote hoeveelheid empirisch bewijs dat we toegaan naar een moment in de tijd
waarop de negen evolutionaire niveaus van het kosmisch plan op hetzelfde moment voltooid
worden. Dit is in overeenstemming met de enige Maya inscriptie uit de oudheid, het
Tortuguero monument, dat beschrijft wat er zal gebeuren op de einddatum.
(http://calleman.com/content/articles/the tortuguero%20 monument.htm ).
Dit betekent dat we niet naar een nieuwe cyclus toegaan of een andere verschuiving, maar
naar het einde van alle verschuivingen, iets waar de hele evolutie de voorbereiding en opbouw
voor geweest is. Alleen een dergelijk eind van alle verschuivingen kan de grondslag vormen
voor een millennium van vrede.
Wat nu staat te gebeuren is met andere woorden niets iets dat ooit eerder gebeurd is in de
geschiedenis van het universum. Mogelijk dat deze komende en gedeeltelijk onbekende
verandering een, naar ik merk bij veel mensen wijdverspreide ontkenning veroorzaakt. Liever
dan geconfronteerd te worden met geweldige veranderingen in onze sociaal economische
verhoudingen (iedere verandering in het menselijk bewustzijn betekent ook een verandering
in onze verhoudingen) geven veel mensen er de voorkeur aan te fantaseren over een fysieke of
astronomische gebeurtenis , zoals het einde van de wereld dat dan op een bepaalde datum zou
moeten gebeuren. In werkelijkheid gaat de Maya kalender niet over iets dat op een bepaalde
dag gaat gebeuren, maar is zij de beschrijving van een goddelijk plan voor de evolutie van het
bewustzijn waarbij kwantumverschuivingen tussen kalenderenergieën verschuivingen in het
bewustzijn tot stand brengen. Het bewustzijn van de mens zal verder getransformeerd worden
in overeenstemming met dit plan totdat we bij de werkelijke einddatum komen van het
scheppingsproces op 28 Oktober 2011. Op deze datum wordt de hoogste kwantumtoestand
van het universum bereikt (13.13.13.13.13.13.13.13.13 13 Ahau). Op dat moment zullen de
verschuivingen die de harmonie verstoren ophouden en het is duidelijk dat we daar nog niet
zijn aangekomen.
In dit plan voor de evolutie van het bewustzijn, naderen we nu de Zesde NACHT van de
Galactische Onderwereld, de Achtste Onderwereld, die op 8 November 2009 begint. Als ik de
Maya kalender goed begrijp zullen we in de komende periode getuige zijn van de
belangrijkste transformatie van het bewustzijn die ooit in de geschiedenis van de mensheid
heeft plaats gevonden. Het opwindende hiervan is dat een beeld van hoe de nieuwe wereld
geboren zal worden, duidelijk wordt. Wat aan de andere kant ook steeds duidelijker wordt is
dat deze geboorte erg veeleisend zal zijn. Het is daarom des te belangrijker om te begrijpen op
welke wijze sommige van deze komende moeilijkheden aan de geboorte van deze nieuwe
wereld bijdragen. Als de mensen een realistische voorstelling kunnen krijgen hoe deze nieuwe

wereld geboren zal worden, kunnen zij hoop houden voor de toekomst dat eerder op de
werkelijkheid dan op wensvoorstellingen gebaseerd is.
Jammer genoeg bestaat er veel verwarring over de Maya kalender en velen die zich als
deskundigen presenteren ontkennen de wijsheid van de Maya’s dat er negen kosmische
krachten zijn die op het punt staan zich te manifesteren.
De Zesde NACHT van de Galactische Onderwereld duurt van 8 November 2009 tot en met 2
November 2010. Deze periode kan echter niet goed begrepen worden zonder te kijken naar de
overlapping van deze NACHT met de cycli die het hoogste niveau in het kosmische
evolutieplan voorbereiden, de Universele Onderwereld/(zie afbeelding). Door deze
overlapping en door de versnelling van de tijd die samengaat met deze laatste Onderwereld,
denk ik niet alleen dat de komende periode erg intens zal zijn maar ook dat het wat de energie
betreft nogal complex zal zijn.

Op het moment dat ik dit schrijf (21 Oktober 2009, 4 Akb’al) zijn we nog steeds in het laatste
gedeelte van de Zesde DAG, de periode van bloei in het proces van zaad tot gerijpte vrucht, in
de Galactische Onderwereld, die voorafgaat aan de Zesde NACHT. Zoals ik in een eerder
artikel voorspeld heb beginnen sommige mensen nu te zeggen dat de wereldwijde
economische recessie (of het ergste ervan) al voorbij is.
Maar tegelijkertijd zijn er bepaalde dingen in de wereld aan de hand die dit tegenspreken en
die meer in overeenstemming zijn met de eerder door mij gemaakte voorspelling van een
verdere economische neergang. (http://www.youtube.com/watch?v=oPQnggFKbPo) wat
vooral tot uitdrukking zal komen bij het begin van de Zesde NACHT met de vermindering in
waarde van de US dollar. (Of dit zal gebeuren precies bij het begin van de Zesde NACHT, op
8 november 2009 is nog wel een open vraag en kan afhangen van wat het veroorzaakt). Deze
voorspelling is gebaseerd op de waarneming dat NACHTEN, in de tweede helft van een
onderwereld, gewoonlijk tenminste een vertraging van de economische groei betekenen.

Een indicatie van een dergelijke komende teruggang bij het begin van de komende NACHT,
is bijvoorbeeld dat er een run op goud is dat voor de eerste keer over de magische grens ging
van 1000 troy ounce. Bovendien toonde een handelsindex dat degenen die daar verstand van
hebben, de Amerikaanse aandelen als veel te hoog gewaardeerd beschouwen en begonnen zijn
ze te verkopen. Er gaan in alle hoeken van de wereld stemmen op, om de US oliedollars en
dus ook de US dollar, te gaan vervangen als de wereld reservemunt. Deze verschillende
aanwijzingen geven niet aan dat de “recessie” voorbij is, maar dat een verdere economische
neergang, vooral in het door schulden geteisterde westen, onafwendbaar is. Het lijkt er op dat
investeerders waarden op papier of in digitale vorm gaan ontwijken, wat nu precies datgene is
wat we kunnen verwachten in het laatste deel van de Galactische Onderwereld als er een
verschuiving plaats vindt van abstracte naar concrete economische waarden.
Ik denk dat wat gebeurt in de wereldeconomie veel diepgaander en fundamenteler is dan een
recessie en dat dit een direct gevolg is van de bijzondere transformatie van het bewustzijn die
door de Galactische Onderwereld gedragen wordt. Zoals ik in mijn nieuwe boek “Het
Doelbewuste Universum” schrijf, is het bewustzijn niet iets dat alleen maar plaats vindt in de
hoofden van mensen. Het is hoofdzakelijk een verhouding tot de Levensboom, de bron van de
verschuivende energieën die door de Maya kalender beschreven wordt en die op veel
verschillende niveaus in de kosmos bestaat: Kosmisch, Galactisch, Zonnestelsel, Planetair,
Menselijk etc. Als er kwantumverschuivingen in de Levensboom plaats vinden veroorzaken
deze dus gesynchroniseerde verschuivingen op al deze verschillende niveaus, wat zoveel
betekent dat de verschuiving in bewustzijn zowel de mens als de planeet betreffen. Een
verandering in bewustzijn zal dus altijd een verandering in onze relatie tot de wereld in het
algemeen en tot andere mensen betekenen. Als dit gezichtspunt juist is, kunnen we nog een
grotere verwijdering van abstracte waarden verwachten, bij het begin van de Zesde NACHT.
Dit is een verandering waarvan we kunnen verwachten dat zij de economieën van het
Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten het zwaarst zullen treffen, die immers de
financiële centra van de wereld zijn en veel van de bankactiviteiten in de wereld beheersen.
Op dit moment zijn deze landen en vooral de Verenigde Staten, zo in de schulden geraakt dat
het wel geen uitleg behoeft waarom er een verdere neergang in de economie plaats zal vinden.
Er is alleen iets nodig dat oproept wat op de een of andere manier toch wel gaat gebeuren.
Hoewel veel dingen deze neergang kan veroorzaken en de media daar alle aandacht aan zullen
besteden, is de diepere reden voor deze neergang het beste begrepen vanuit de Maya kalender,
omdat zij beschrijft hoe de menselijke geest door kosmische energieverschuivingen beïnvloed
wordt. Vanuit het perspectief van de Maya kalender, is de daling van de economische groei de
afspiegeling van een stapsgewijze aanpassing aan het einde van economische cycli die
overeenkomt met de einddatum van de Maya kalender (of met de begindatum van een nieuwe
wereld – zo u wilt).
Als de neergang van de economie deel is van het proces dat de voorwaarden schept voor de
geboorte van een nieuwe wereld, dan is het relevant om te vragen hoe diep deze neergang zal
zijn? Zelfs als het duidelijk wordt dat papier geld en vooral de US dollar getroffen zal worden,
blijft het toch nog wel een open vraag hoe verrijkend de consequenties hiervan zullen zijn. Ik
denk dat dit alleen maar begrepen kan worden door te bestuderen hoe de aard van deze
nieuwe wereld zal zijn. Maar als we dit willen begrijpen blijkt dat er geen oude Maya bronnen
zijn om te raadplegen. De Maya bronnen zeggen alleen dat als de Maya kalender eindigt, de
Negen Onderwerelden zich zullen manifesteren. Er is geen oude inscriptie die vertelt wat er
hierna zal gebeuren. Door dit gebrek aan materiaal, stel ik voor dat we ons richten op de
bronnen van de grote Abrahamitische religies, zoals de Bijbel en de Koran, die er wel wat
over zeggen. Als we dit combineren met ons inzicht in de Maya kalender, denk ik dat we wel
een idee kunnen krijgen van wat staat te gebeuren.

In de Surah 82:17-19 zegt de Koran: “En wat zal u verklaren wat de Dag des Oordeels is? En
opnieuw, wat zal U verklaren wat de Dag des Oordeels is? (Het zal zijn) de Dag dat geen ziel
macht zal hebben over een andere, want de macht zal die dag geheel bij Allah zijn”.
Ik denk dat het verdwijnen van de overheersing verwijst naar de Universele Onderwereld, dat
een bewustzijn van heelheid zal brengen en transparantie van ons gehele wezen en onze
vroegere daden. Als we dit serieus nemen dan betekent dit dat alle ketenen waarmee we aan
anderen die ons overheersen gebonden zijn, verbroken moeten worden. Ook het laatste boek
van de Bijbel, de Openbaringen van Johannes, beschrijft in vers 21: 4-5 een nieuwe wereld
die geboren wordt: “Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen
rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij. Hij die op de troon zat
zei: Alles maak ik nieuw!” Als we dit in ernst nemen, dan betekent dit dat alle ketenen
waarmee we aan het verleden gebonden zijn, verbroken moeten worden opdat de nieuwe
wereld geboren kan worden.
Nemen we beide uitspraken bij elkaar, dan betekent dit dat het een voorwaarde is voor de
geboorte van de nieuwe wereld, dat we ons volledig bevrijden van onze ketenen met het
verleden en ook van die welke ons aan andere mensen binden.
Voor sommigen kunnen deze veranderingen zo groot lijken dat het gemakkelijker kan zijn als
de wereld aan haar einde komt, dan al deze noodzakelijke veranderingen te ondergaan als
onze wereld op zijn kop gezet wordt. Natuurlijk zijn er veel mensen in gezagsposities die een
dergelijke transformatie naar gelijkheid en harmonie niet graag zouden zien gebeuren. Deze
citaten echter kunnen ons een aanwijzing geven hoe moeilijk de economische neergang kan
worden. Zal geld bijvoorbeeld helemaal verdwijnen? Ik denk dat het antwoord hier op is dat
geld zal verdwijnen in de mate dat het de wereld niet meer vastketent aan het verleden. In de
praktijk zal dat waarschijnlijk betekenen dat iedere vorm van winstgevende investering
zinloos zal zijn omdat de nieuwe wereld geen groei economie zal hebben die gericht is op het
verzamelen van abstracte waarden. Het is waarschijnlijker dat de nieuwe economie gebaseerd
is op delen en zorg dragen door alle leden van de gemeenschap als het eenheidsbewustzijn
van de Universele Onderwereld tot stand gekomen is.
In de meer nabije toekomst van de Zesde NACHT zal de praktische uitwerking van deze
transformatie getest en ingevoerd worden. Vanuit de huidige wereld gezien lijkt dit
ondenkbaar. Maar laten we bedenken dat er niet zoiets bestaat als een universele menselijke
aard en dat onze warneming van de werkelijkheid en waartoe we gedreven zijn om te
scheppen, altijd verschilt in de verschillende Onderwerelden. De mensen van de Regionale, de
Nationale, de Planetaire en de Galactische Onderwereld zijn geheel verschillend in hun
benadering van het leven en de universele mens die geschapen wordt door de Negende
Universele Onderwereld zal het hoogtepunt voorstellen van de evolutie van het bewustzijn.
De mens zal dan waarschijnlijk een andere waarneming hebben van de wereld en over andere
mogelijkheden dan daarvoor beschikken.
Hoe komt deze transformatie van een mens die hoofdzakelijk voor zichzelf zorgt tot een die
de eenheid in alle dingen ziet en de voortbrengselen van de schepping deelt, dan in de praktijk
tot stand?
Een dergelijke verandering van ons leven kan nu wel net zo onmogelijk lijken als ooit de val
van de Berlijnse muur. Maar net zo goed als de val van de Berlijnse muur uiteindelijk de
reflectie was van een transcendentie van een oost-west polariteit in het menselijk bewustzijn,
is de nieuwe wereld ontworpen als de transcendentie van de binnen en buiten grenzen die
vooral in het westen bestaan. Daarom vermoed ik dat gedurende de eerste helft van de Zesde
NACHT de wereld economie verder achteruit zal gaan en de consumptie van de Amerikaanse
burgers zullen niet meer instaat zijn om de industriële machines van de wereld aan de gang te

houden. Toch kan geen enkel deel van de wereld verwachten dat het niet geraakt zal worden
door de indirecte effecten van deze neergang. In deze neergang komt er dan een moment
waarop het veel mensen gaat dagen dat het niet meer mogelijk is om de oude groei economie
weer tot leven te wekken en dat er geen terugkeer zal zijn naar “business as usual”. Op dat
moment zullen er radicale oplossingen gevonden moeten worden om mensen te laten
overleven, ook op een zuiver fysieke wijze, als het duidelijk gaat worden dat het de ketenen
aan de economie van het verleden zijn die deze situatie veroorzaken. We kunnen ons
bijvoorbeeld afvragen wat er gaat gebeuren als grote delen van de bevolking in landen als het
Verenigd Koninkrijk of de Verenigde Staten, niet meer instaat zijn hun hypotheek te betalen?
Moeten deze mensen dan massaal hun huizen verlaten zodat ontelbare huizen waarvan de
bank eigenaar is, leeg staan, terwijl de mensen zelf buiten op straat moeten leven? Deze
situatie heeft zich al voor gedaan in de verschillende buitenwijken van Detroit, centrum van
de auto industrie. Dit scenario is niet hypothetisch maar is tot op zekere hoogte al
werkelijkheid geworden. Wat dan waarschijnlijk zal gebeuren is dat er een roep komt voor
een moratorium op alle schulden, zodat de mensen niet langer de banken hoeven te betalen
om in hun huizen te blijven. Het is denkbaar dat dit vooraf gegaan wordt door iets op een veel
grotere schaal, sinds er al stemmen zijn opgegaan om alle nationale schulden te laten
vervallen. Als een dergelijk mortuarium voor schulden wordt ingesteld, komt dat feitelijk
overeen met het verwerpen van de macht die het geld nu heeft.
Het betekent een complete overgang naar een economisch systeem dat niet langer gebukt gaat
onder het verleden. Dit betekent dan ook een einde van het lenen van geld waardoor er een
breuk in de groei economie ontstaat. In tegenstelling hiermee zal dan de nadruk komen te
liggen op de behoefte van mensen op dit moment (waarbij we terugkeren naar het thema van
het doorsnijden van de keten die ons aan het verleden binden) .
Dit zal niets minder zijn dan een complete revolutie en waarschijnlijk een wereldwijde om dat
de economieën van de wereld zo sterk met elkaar verweven zijn. Waarschijnlijk zal zich dit
verspreiden vanuit de Verenigde Staten naar de rest van de wereld. Een dergelijke geweldige
verandering van het sociaal economisch systeem in de wereld zal dan waarschijnlijk plaats
vinden in de periode tussen 17 juli 2010 (de Kosmische convergentie) 1) en het begin van de
Zevende DAG van de Galactische Onderwereld op 3 November 2010. Het spreekt vanzelf dat
het gevolgen zal hebben voor alle systemen van overheersing die de wereld geërfd heeft van
de Nationale, maar ook van de Planetaire Onderwereld.
Gezien vanuit een energie standpunt, is deze periode van 17 Juli tot 3 November ontstaan
door het overlappen van de pre-Universele Onderwereld en de Galactische Onderwereld (zie
de afbeelding) 2)
Deze revolutionaire periode zal waarschijnlijk resulteren in het ineenstorten van regeringen en
nationaal gezag (niet van één bepaalde regering in het bijzonder, maar van het gezag van
regeringen überhaupt, iets dat de mensheid heeft georven van de Nationale Onderwereld). De
vraag zal dan in alle ernst gesteld worden, waar we regeringen en nationale grenzen nog voor
nodig hebben “als geen ziel macht zal hebben over een andere.” Mijn visie op de tijd tussen
de Kosmische Convergentie tot aan de Zevende DAG, is dat er een totale revisie plaats zal
vinden van de menselijke beschaving. Dit is dan ook een belangrijke tijd voor ons om de
keuze te maken welke weg wij als individu willen volgen.
Waarom zou deze bijzondere tijdsperiode van 17 juli 2010 tot 3 November 2010 zo’n grote
revolutionaire transformatie veroorzaken? Er zijn twee eerdere tijdsperioden die opmerkelijk
zijn als parallellen van deze periode. De ene is de periode van 1498-1617, de Renaissance, die
in algemene zin de omverwerping betekende van het feodale systeem, dat in het Vaticaan de
ultieme bron voor wereldse macht zag. Het is ook het begin van onze moderne tijd. De andere
is de periode van 1986-1992, waarin een revolutionaire golf van democratisering plaats vond

(inclusief de val van de Berlijnse muur) met als gevolg dat er een wereld is ontstaan waarin de
twee hemisferen van deze wereld niet langer gescheiden zijn. We kunnen ook opmerken dat in
deze twee perioden nieuwe vormen van spiritualiteit ontstonden. Bij de eerste periode was dit
de Reformatie, en in de tweede, de Harmonische convergentie, 3) die min of meer de basis
geworden is van de eclectische spiritualiteit van onze tijd.
Ik denk dat het een open vraag is, of deze transformatieve revolutie tussen 17 juli en 3
November 2010 gewelddadig zal zijn of niet. Maar het is wel duidelijk dat de mensen
verdeeld zullen zijn tussen hen die met de stroom van de nieuwe energieën die tot een nieuwe
wereld voeren, willen meegaan, en hen die daar weerstand aan willen bieden en willen
terugkeren naar het oude systeem. Hoe zij zich tot deze verandering zullen verhouden hangt
onder meer af van de mate waarin zij inzicht hebben in de Maya kalender en het kosmische
plan, waar op dit moment maar een zeer kleine minderheid zich bewust van is in zijn ware
oude vorm als de manifestatie van de negen kosmische krachten. De mensen in het algemeen
zullen waarschijnlijk nooit de waarschuwingsignalen herkennen van de dingen die komen
gaan. Maar in de mate dat ze inzien dat de grote veranderingen voortkomen uit een goddelijk
plan, betekent dit dat er een geestelijk ontwaken plaats kan vinden. Als dit zou gebeuren zijn
ze niet geneigd om naar de veranderingen om hen heen te kijken als zinloze chaotische
gebeurtenissen, zoals die zeker zullen worden weergegeven door de overheersende media.
Als we bedenken dat het hier gaat om de deelname aan een proces in de evolutie van het
bewustzijn is er een groot gevaar dat de mensen geloven dat de Maya kalender gaat over een
eenmalige gebeurtenis (gewoonlijk 21 December 2012) wanneer er iets moet gebeuren, zij het
een “poolkanteling”, een “galactisch alignement”, “Planeet X”, het einde van de wereld, of
een “verandering van het bewustzijn”. Dit is een geweldig naïef en hoofdzakelijk religieus
gezichtspunt, waarbij gedacht wordt dat veranderingen gewoon uit de hemel vallen zonder dat
de mens daar actief en bewust in participeert in de opbouw van het proces naar het
eenheidsbewustzijn. In de werkelijkheid is er overweldigend bewijs dat de Maya kalender
opeenvolgende verschuivingen in het bewustzijn beschrijft, die vanaf 17 juli 2010 met een
steeds hogere frequentie ervaren zal worden en nog meer na het begin van de Universele
Onderwereld op 8 maart 2011. Maar pas op 28 Oktober 2011 zullen de verschuivingen ten
einde zijn en zal een eenheidsbewustzijn zich stabiliseren die de grondslag zal vormen voor
een millenium van vrede. Deze frequentietoename verklaart ook hoe het mogelijk is dat een
dergelijke grote vernieuwing van alle systemen van overheersing mogelijk is in zo’n korte
tijd.
Onder de enkele aanbevelingen die ik wil doen, buiten die om ethisch te leven en de waarheid
te spreken, is om te leren te surfen op de golven van het Negende niveau, met de focus op de
(http://www.calleman.com/content/articles/999 and the mayan calendar.htm)
manifestatie van de nieuwe wereld.
Carl Johan Calleman
Berlijn, 21 Oktober 2009 (4 Akb’al)
 

Noten
1) In mijn vroegere boeken, heb ik getwijfeld over de duur van de Universele Onderwereld, soms dacht ik
dat het een Tzolkin ronde zal duren van 260 dagen en soms dat het een twintigste deel zal zijn van de
Galactische Onderwereld, wat neerkomt op 13 x 18 = 234 dagen. Nu we dichter bij het scenario van de
laatste transformatie komen, heb ik de idee gekregen dat de Universele Onderwereld inderdaad 234
dagen zal duren, waarbij het begin op 8 Maart 2011 ligt en het begin van de voorafgaande pre-
Universele Onderwereld op 17 juli 2010 ligt. De moeilijkheid hierbij is dat er geen oude Maya bron is
die een dergelijke periode beschrijft, ook als het de meest vanzelfsprekende lijkt. Aan de andere kant
hoefden de Maya’s zich niet bezig te houden met een transformatie scenario naar een nieuwe wereld
toe, en kunnen er om die reden geen aandacht aan besteed hebben, ondanks dat het erg belangrijk is in
onze tijd. Er is een precedent hiervoor in de zgn. Korte tellingen van 13 katuns, die niet werden
waargenomen in de klassieke Maya periode omdat hun effecten waarschijnlijk nog niet sterk genoeg
gevoeld werden. Alleen later, in de Post-klassieke periode werden de effecten van deze korte tellingen
zo sterk dat ze de dominante cycli van de Maya werden en op die manier de lange telling vervingen als
de centrale kalendercyclus. Daarom, als de klassieke Maya hun kalenders niet baseerden op de korte
telling, zouden ze nog minder reden hebben om op een 18 dagen cyclus acht te slaan, die voor hen allen
gevolgen zou hebben in een zeer verre toekomst.
2) Wat hier aan de hand is, is de wisselwerking tussen de overlappende tijdsperioden die ontstaat door de
Galactische Onderwereld te verdelen in 13 en 20 als een parallel met de overlapping van de trecena en
de uinal in de Tzolkin. Als de Galactische Onderwereld van 4680 dagen, gedeeld wordt door 13
ontstaan er DAGEN en NACHTEN van 360 dagen, maar als het gedeeld wordt dor 20, dan ontstaat er
een golfbeweging van 234 dagen.
3) De Kosmische Convergentie waartoe wordt opgeroepen op 17-18 juli is dus een directe parallel met de
Harmonische Convergentie, in de zin dat wat de Harmonische convergentie betekende voor de
Galactische Onderwereld, de Kosmische Convergentie voor de Universele Onderwereld zal zijn. Dit
betekent dat de Kosmische Convergentie niet alleen het begin kan zijn van een transformatieve politieke
periode, overeenkomstig met wat er in 1986 gebeurde, maar dat het ook het eerste zuchtje wind zal
brengen van een geestelijk ontwaken die later volledig tot uitdrukking komt in de Universele
Onderwereld.

Een discussieforum voor dit artikel is te vinden op:

http://mayanmajix.com/portal/

De risico’s om te geloven dat de Mayakalender eindigt op 21 december 2012!

Carl Johan Calleman

            Ongeveer acht jaar geleden hadden John Major Jenkins en ikzelf een debat over de betekenis van de einddatum van de Mayakalender, met de nadruk vooral op de vraag of de energie van de Lange Telling eindigt op 28 Oktober 2011 of op 21 December 2012. Ook nu nog blijft dit de belangrijkste vraag waarmee iedereen die zich met het “2012 fenomeen” bezig houdt, geconfronteerd wordt. Hoewel toentertijd dit debat nogal theoretisch kon schijnen of zelf haarkloverij was, is het nu een vraag die belangrijke en ook praktische gevolgen heeft voor de toekomst. Hoewel velen de vraag over de einddatum onder het tapijt willen vegen, of lekker achterover willen leunen met betrekking tot deze vraag, kan niemand dat meer doen met zijn verstandelijke integriteit intact. Sinds dat debat is Jenkins verschenen in een documentaire van History Channel waarin 21 december 2012 gepresenteerd wordt als een voorbeschikte “onheilsdag” wanneer de wereld ten onder zal gaan. Ik krijg heel wat brieven, soms van jonge mensen die bezorgd zijn dat de wereld op die dag ten onder gaat, omdat zij deze documentaire op YouTube hebben gezien. Hoewel de meeste verstandige mensen deze manier van presenteren van de Mayakalender zullen verwerpen, blijft de vraag relevant wie er voordeel mee heeft. Ik denk dat er veel mensen zijn, ook die niet deelnemen aan deze documentaire die er voordeel aan hebben te beweren dat de Mayakalender eindigt op 21 december 2012. Ik denk dan ook niet dat het een toeval is dat we niets horen in de publieke media over de einddatum van 28 oktober 2011.  Voor zover ik weet heeft niemand die de einddatum van 28 Oktober 2011 aanhangt, deze ooit verbonden met een voorbeschikte ondergangsdag, om de Mayakalender daar mee op onterechte wijze met angst te associëren.

            Sinds het bovengenoemde debat zijn er rond de twee mogelijke einddatums, twee verschillende intellectuele culturen ontstaan, de ene gebaseerd op geloof (21 december 2012) en de andere gebaseerd op bewijs (28 oktober 2011). Deze twee culturen verschillen net zoveel van elkaar als ieder van hen verschilt met de Gregoriaanse kalender. Het voorstel van de 21 december 2012 datum is gebaseerd op het onbewezen geloof dat de precessiecyclus  werkelijk wat betekent in de menselijke evolutie en verbazingwekkend genoeg heeft niemand die deze datum aanhangt ooit de moeite genomen om deze basisaanname te bewijzen. In tegenstelling hiermee is de 28 oktober 2011 datum gestoeld op een grote hoeveelheid wetenschappelijk bewijs dat de Negen Onderwerelden en de Dertien Hemelen die uit de oude Maya bronnen bekend zijn de kosmische evolutie in al haar aspecten beschrijft.  Terwijl er uitgebreid bewijs bestaat van de voorspellingen op de  veranderingen op de baktuns, katuns, tuns etc. noemt geen enkele oude Maya tekst de 26000 jaar durende precessiecyclus. Aangezien degenen die de 21 december 2012 datum aanhangen geen verandermomenten in de Mayakalender onderkennen die naar hun einddatum voeren, is hun hypothese niet te testen uit de gedane voorspellingen, wat toch het kernpunt is van iedere serieuze wetenschappelijke theorie. En daarom moet het als geloof worden beschouwd en niet als wetenschap. Op niets anders gebaseerd dan op geloof, is er vervolgens een cultuur ontstaan rond de 21 december 2012 einddatum omdat het als een ideaal projectieveld dient voor fantasieën, angsten en hoop, ipv. iets dat wetenschappelijk bewezen en ook begrepen kan worden op grond van de patronen van de Mayakalender.

            De 28 oktober 2011 einddatum kan verstandelijk begrepen worden. Deze datum is ook geverifieerd door verschillende voorspellingen, onlangs nog door mijzelf dat er een economische crisis zou plaatsvinden: Ongeacht welke vormen een dergelijke [financiële] ineenstorting zal aannemen lijkt het dat er een de grote kans is dat het zal plaatsvinden dicht bij het begin van de Vijfde NACHT, in November 2007 [om precies te zijn op de 19^e] (Uit de Mayakalender en de Transformatie van het Bewustzijn, pag. 215). De economen zijn het er overeens, -in overeenstemming met deze voorspelling- dat de economische crisis in december 2007 begon (zie figuur 1). Deze voorspelling was al in mijn eerdere in het Engels verschenen boek geuit: Solving the Greatest Mystery of Our Time: The Mayan calendar, geschreven in 1999 en in 2001 gepubliceerd (pag 187). Dit is een directe parallel met Edgar Cayce’s beroemde voorspelling van de beurs crash van New York, maar in dit geval al tien jaar eerder gedaan en het was dus al veel eerder gedaan voordat welke beroeps econoom ook maar aan een dergelijke crash gedacht had. Ik maak geen aanspraak op bijzondere psychische gaven, maar deze voorspelling geeft aan dat met de juiste einddatum van 28 oktober 2011, het raadsel van de Mayakalender exact is opgelost. Dat deze voorspellingen juist zijn, kan door iedereen geverifieerd worden die de moeite neemt de betreffende bladzijden in mijn boeken te raadplegen. In tegenstelling hiermee heeft niemand die gelooft dat de einddatum van de Mayakalender 21 december 2012 is, een vergelijkbare voorspelling gedaan en zij kunnen er ook niet prat op gaan dat zij ook maar één precieze voorspelling gedaan hebben op grond van de Mayakalender. Dit op zichzelf zou al een teken aan de wand moeten zijn voor degene die de evolutie wil begrijpen op grond van de Mayakalender.

Voordat we ingaan op de meer praktische consequentie van het aanhangen van de op bewijs of op geloof  gestoelde interpretatie van de Mayakalender, lijkt het mij noodzakelijk om over het wezen van de tijd te spreken en wat het is dat de Mayakalender zo bijzonder maakt. Het is met andere woorden belangrijk om te weten of we überhaupt een reden zouden kunnen hebben om ons met de Mayakalender bezig te houden. Hoe komt het dat in tegenstelling met alle andere kalenders, de Mayakalender een einddatum heeft? Het antwoord hierop is dat de Mayakalender een geheel andere soort tijd tot uitdrukking brengt dan de andere kalenders. De meeste kalenders, zoals de Gregoriaanse, de Moslim, de Buddhistische of Joodse kalender, baseren zich op astronomische cycli en drukken de voortdurende tijd uit. Zij beschrijven de meetbare, mechanische tijd, het aspect van de tijd dat de Grieken Chronos noemden en dit aspect is ook het enige dat in de moderne wereld wordt herkend. Omdat de astrologische cycli, zij het die van de maan, de aarde of de precessiecyclus nog door zullen gaan in de komende paar miljard jaren, is er geen reden dat kalenders die daar van uitgaan ooit aan een eind zouden komen. Maar omdat de Mayakalender wel een einddatum  heeft, moet dit vanzelfsprekend op een andere soort tijd dan de mechanische gebaseerd zijn en de einddatum moet besproken worden tegen de achtergrond van de op bewustzijn gebaseerde tijd –wat de Grieken Kairos noemden. We moeten ons dus afvragen wat de oorsprong hiervan is.

            Als we teruggaan naar de oude bronnen om iets te weten te komen over het ontstaan van de lange telling zeggen de Maya’s nergens dat deze telling gebaseerd is op astronomische cycli ¹ . In tegenstelling hiermee, vertellen de Maya bronnen bij de Tempel der inscripties in Palenque bijvoorbeeld dat de Lange Telling gebaseerd is op de Wereldboom, of wat andere culturen de Levensboom noemen. Tegen de achtergrond van dergelijke kwantum veranderingen in de tijd en niet op grond van de voortdurende astronomische cycli, kunnen we de bepaalde momenten in ons leven maar ook in de menselijke beschaving begrijpen. De Kosmische Levensboom in het centrum van ons universum die achter deze kwantum *) veranderingen staat werd pas door de moderne wetenschap in 2003 ontdekt. Het feit dat de Levensboom echt bestaat en niet een symbool of een mythe is, betekent een revolutie in hoe wij ons hele bestaan kunnen zien. Het heeft niet alleen gevolgen voor de wetenschap maar ook hoe wij de religieuze profetieën begrijpen, die vaak melding maken van de Levensboom. In de Openbaringen van Johannes wordt hiervan ook melding gemaakt en het lijkt dat de Levensboom, op het nippertje weer in ons bewustzijn terugkeert. Omdat de Mayakalender voortkomt uit de Levensboom is iedere dag, en iedere katun, baktun, pictun etc. verbonden met een symbool zoals een dagteken en een getal dat symbolisch is voor de verschillende kwantum toestanden.   Deze toestanden scheppen dan de geologische en historische tijdperken van de kosmische evolutie, waaraan de Mayakalender refereert als tijdsperioden.                                                                                                                                                          Veel mensen verwachten een kwantum verandering als de Mayakalender eindigt – dat is juist- maar een voortdurende astronomische cyclus geeft per definitie nooit aanleiding voor kwantum sprongen. De reden dat de Mayakalender zoveel kwantum sprongen kan verklaren in de wereld van de fossielen en de paradigmaveranderingen in de geschiedenis van de mensheid, (die verre van langzaam en voortdurend zijn) is de eigenlijke reden waarom deze in tegenstelling tot alle andere kalenders, gekwantificeerd is.

________________________

*) Kwantum / Kwantum betekent hoeveelheid of hoegrootheid. Het wordt gebruikt o.a. in de kwantummechanica om aan te duiden dat uitgestraalde of opgenomen energie niet continu is maar in kwanten = gelijke eenheden waargenomen wordt. Een kwantum sprong vindt plaats als de eenheden van grootte veranderen. Omdat het begrip niet aan een inhoud gebonden is, kan het ook gebruikt worden om gelijke tijdseenheden aan te duiden of juist een sprong hierin, als de tijdseenheden veranderen.

            Door de Maya-tijd als gekwantificeerd te begrijpen krijgen we ook een zinvolle blik op de z.g.n. einddatum, die zelfs niet in potentie het einde van de wereld is. (dit is de reden waarom niemand die de datum van 28 oktober 2011 aanhangt staat te roepen dat op deze datum de wereld vergaat). De einddatum geeft eenvoudigweg het moment in de tijd weer waarop de Kosmische Levensboom haar hoogste kwantumstaat bereik. Dit betekent ook dat er dan geen nieuwe cyclus ontstaat en alleen op grond hiervan zijn we instaat te begrijpen dat deze staat, een tijdperk van duizendjaar vrede inluidt in het “Nieuwe Jeruzalem”, zoals de nieuwe wereld in het Boek der Openbaringen wordt genoemd. Om hier een Hindu metafoor te gebruiken, wordt het duidelijk dat door het bereiken van deze hoogste staat de mens bevrijd wordt van het rad  (cycli) van Karma. Zoals de student van de op bewijs gefundeerde Mayakalender weet, ontstaan bijna alle conflicten en oorlogen in de geschiedenis van de mensheid op de momenten van de kwantumveranderingen tussen de kosmische energieën en als deze ten einde lopen, is er een serieuze reden om te hopen op het ontstaan van een harmonieuze wereld. Er is dus in deze interpretatie van de Mayakalender geen enkele reden om te denken dat de einddatum het einde van het leven of een “dag des oordeels” betekent, wanneer de wereld gedoemd is te eindigen.

Wat de einddatum echter wel betekent is dat op 28 oktober 2011 de verschuivingen tussen de energieën tot een einde komen en het hoeft daarom niet te verbazen dat velen intuïtief aanvoelen dat het erop volgende jaar, 2012, een heel bijzonder jaar zal zijn.

De processen die de evolutie tot nu toe hebben aangedreven, zullen  niet langer werkzaam zijn en na een tijdje waarin de dingen hun plaats vinden, zal de mens vrij gelaten worden om zijn eigen verdere evolutie te scheppen.

In mijn visie betekent dit dat de einddatum niet gewoon verandering is. In plaats daarvan is het het einde van de veranderingen, die door de kwantumverandering tot op dat moment veroorzaakt door de Levensboom, zijn ontstaan, waarvan de bovengenoemde kwantumverandering die aan het begin van de Vijfde NACHT de oorzaak was voor het ineenstorten van de economie, een voorbeeld is.

Een dergelijke visie van een nieuwe tuin van Eden (zij het op een hoger niveau) mist natuurlijk iedere rationele grondslag voor degenen die de Mayakalender beschouwen uit de hoek van de astronomisch- mechanische cycli, voor hen begint gewoon een nieuwe cyclus. Om de bevrijding van de mensheid en een toekomstige terugkeer naar de Tuin van Eden te begrijpen, vereist het inzicht in het kwantumkarakter van de tijd. Dit illustreert een belangrijk beginsel, n.l. dat ook al is de op bewijs gebaseerde Mayakalender gemakkelijk te begrijpen, zij niet triviaal is. Het is niet iets dat je zonder er bij na te denken in een verborgen hoekje in je bewustzijn kan opbergen. De Mayakalender is fundamenteel verschillend van alle andere kalenders en waarom dit zo is, is iets dat we diep moeten vereren en respecteren.

Van hieruit gezien, nu we het einde van de cyclische veranderingen en de hoogste kwantumstaat van het universum naderen, is het logisch dat de economische crisis waar we ons nu in bevinden niet zomaar een recessie of een depressie is, zoals we weten dat die in de NACHTEN van de kalender plaats vonden. De huidige neergang is in feite het begin van het einde van de economische cycli. Maar omdat we weten uit onze studie van de Mayakalender dat de economie krimpt in de NACHTEN, kunnen we er ons een voorstelling van maken hoe die einde van de economische cycli zich zal voordoen. De eerste impuls die de groei- economie afbrak was in de Vijfde NACHT en veroorzaakte een snelle afname van de groei, het dalen van de waarde van aandelen, het toenemen van ontslagen en het sluiten van bedrijven.

We bevinden ons nu in een periode tussen deze NACHTEN, de Zesde DAG (Zie figuur 2), waarin de zelfde processen zich wat langzamer afspelen en zelfs tijdelijk een beetje kunnen omkeren. Tegen de tijd dat de Zesde NACHT begint, op 8 november 2009, kunnen we verwachten dat de economische afbraak verder toeneemt en dat de US dollar in elkaar stort en daarmee het gevestigde monetaire stelsel. Er zijn veel denkbare oorzaken die een dergelijk gebeurtenis teweeg brengen, maar het is belangrijk dat we begrijpen dat wat ook de oorzaak is, en het kan ook een politieke gebeurtenis zijn, het toch de energie van de Zesde NACHT is die dit teweeg zal brengen. Dit is ook de reden waarom het zo belangrijk is wat met de energie van de wedergeboorte in de tweede helft van de Zesde DAG wordt gedaan.

            We kunnen ons alleen maar voorstellen wat een dergelijke ineenstorting zal betekenen, maar ik denk dat het wel duidelijk is dat het verstrekkende gevolgen heeft voor ons dagelijks leven. Door de moeilijkheden kunnen velen het vertrouwen in deze schepping verliezen of denken dat we gestraft worden. Ik kijk er anders naar: Het bewustzijn van de Galactische Onderwereld is al vooraf vastgesteld om een beschermend mechanisme voor onze planeet in gang te zetten door eerst de groei te stoppen, wat trouwens iedere oncoloog zou doen voordat genezing plaats kan vinden². De lezer zal zich nu wel realiseren dat we op een punt aangekomen zijn waar de discussie over de Mayakalender nu een belangrijk onderwerp geworden is omdat de manier waarop wij ons tot de toekomst verhouden, daar direct van afhangt. Dit is noch academische haarkloverij noch een onverantwoorde New Age fantasie. Degenen die de op bewijs gebaseerde Maya einddatum aanhangt van 28 oktober 2011, zouden de mensen moeten aanraden om zich alvast voor te bereiden op de komende economische ineenstorting tijdens de Zesde NACHT. Degenen die geloven in de einddatum van 21 december 2012, zullen in overeenstemming met hun eigen logica waarschijnlijk in de toekomst doorgaan met het doen van projecties op dit fantasie veld. Wat deze mensen eigenlijk tegen ons zeggen  is: “Bereid je nu niet voor op de Nieuwe Wereld! Wacht tot de verandering komt op 21 december 2012!” Dit komt omdat zij geen kwantum veranderingen in de tijd erkennen vóór deze datum. Om de exacte einddatum te kennen is dus voor de mens van het grootste belang, want het is de enige manier waarop hij kan weten in welke kwantum verandering hij zich op dit moment bevindt. Veel mensen die de datum van 21 december 2012 aanhangen springen eigenlijk op een rijdende wagen om voor zichzelf wat zicht te scheppen (en om verschillende producten te verkopen). Ik geloof dat het tijd wordt dat zij zich afvragen wat voor verantwoordelijkheid dit inhoudt, ook naar andere mensen toe. Het is waarschijnlijk geen toevalligheid dat de eerste grote Hollywood film, bedoeld om mensen te verwarren over de Mayakalender en de datum van 21 december 2012, gepland is om uit te komen in november 2009, als de Zesde NACHT begint. De media zullen dan de 21 december 2012 datum gebruiken om de waarheid te manipuleren en er zijn natuurlijk altijd mensen die hier in mee gaan. Het is vrij gemakkelijk om te zien in wiens belang het is dat de Mayakalender naar een datum in de toekomst geprojecteerd wordt wanneer iedere afstemming erop niet meer mogelijk is.

Wanner het internationale monetaire stelsel in de Zesde NACHT in elkaar stort, dan kunnen de dingen zich hoofdzakelijk in een van twee mogelijke richtingen ontwikkelen. Het kan gaan in de richting van basis groepen die een nieuwe economie ontwikkelen, zonder banken, zonder rente of groei, en die er toe dient om een wereld te scheppen zonder overheersing. De ineenstorting van het monetaire stelsel, vooral als het verbonden is met het kwijtschelden van alle schulden, houdt de mogelijkheid open om een wereld te ontwikkelen die werkelijk op gelijkheid en bewuste samenwerking is gegrondvest en waar hebzucht de wereld niet vernietigt. Dit sluit natuurlijk een bank en monetair systeem uit dat in het belang van een kleine minderheid georganiseerd is en dat wordt aangedreven door de behoefte aan abstracte waarden in plaats van zich te richten tot menselijke noden.

             Zelf denk ik echter dat het wel erg naïef zou zijn om te denken dat een dergelijke implementatie van een Nieuwe Wereld op grond van het kosmische plan zonder weerstand zal gebeuren. Er zullen mensen zijn die hun macht over anderen willen vasthouden. Voor velen is het in elkaar zakken van de gevestigde orde van overheersing een schokkende ervaring, want het zal hun gevoel van veiligheid wegnemen in een wereld waar zij aan gewend waren. De bankiers, de regeringen, de media en de heersende klasse over de hele wereld zullen dan proberen om een nieuwe munteenheid in te voeren om zo de macht te behouden, waarop ze goed zijn voorbereid. Dit zal vooral het geval zijn als de mensen zich niet bewust zijn van de op bewijs gegrondveste Mayakalender en niet in staat zijn om deze moeilijke periode als deel van een proces te zien dat naar een nieuwe wereld voert. Ik ben er evenwel van overtuigd dat de komende Universele Onderwereld, een nieuw eenheidsbewustzijn zal brengen dat het de zegen van alleen maar te zijn, zal brengen, alsook liefde en betrokkenheid op alle dingen precies zoals ze zijn. De dingen zullen niet “beter” worden in de zin van de oude economie, maar het leven wordt wel plezieriger, door een nieuw niveau van bewustzijn waarin de dingen anders worden waargenomen. De komende jaren hebben we te maken met een verwarrende vermenging van ogenschijnlijk conflicterende ontwikkelingen. Een beslissend aspect in de voorbereiding hierop is de kennis dat de op bewijs gestoelde Mayakalender eindigt op 28 oktober 2011, wat iedereen tenminste een richtpunt geeft voor de ritmen waarmee de dingen zich voltrekken, ook al zal het na die datum nog een tijd duren voordat alles zijn plaats gevonden heeft.

            Het beeld dat de komende tijd ontstaat, is dus enerzijds niet “dat de wereld vergaat” en anderzijds ook niet dat we “vrolijk rond gaan vliegen” op een vastgestelde dag in de toekomst. In plaats daarvan zien we een tamelijk ingewikkeld scenario dat gebaseerd is op de beste inzichten die we hebben omtrent de toekomst. Dit scenario heeft veel gemeen met het moeilijke geboorte scenario voor het “Nieuwe Jeruzalem” zoals dat wordt beschreven in het Boek der Openbaringen. Maar zoals dit boek aangeeft is dit niet een wereld voor iedereen en het is een scenario dat zeker geestelijke kracht en integriteit vereist om goed door te komen. Ik wil hier geen religieuze zaken bij deze discussie betrekken, maar het lijkt wel duidelijk dat iedereen die er naar verlangt  om deze nieuwe wereld binnen te gaan, in alle oprechtheid de waarheid moet zoeken en simplistische verklaringen dient te vermijden.

            Zelfs als de Maya kalender een universele waarheid vertegenwoordigt en in diepere zin verbonden is met het “Boek der Openbaringen”, is het toch ook belangrijk om te horen hoe de tegenwoordige Maya zelf hun einddatum zien. Natuurlijk zijn sommigen erg blij dat hun kalender over de hele wereld zoveel aandacht gekregen heeft, en geloven zij de archeologen die hen verteld hebben dat de einddatum 21 december 2012 is (De lange Telling waarop deze datum is gebaseerd raakte bij de Maya al lange tijd geleden in onbruik en dus is deze datum door moderne archeologen aan hen gegeven). Maar een meer gezaghebbende bron zoals Don Alejandro Oxlaj van de Raad van Ouderen, springt niet op deze rijdende trein. Iedereen die het interview gezien heeft dat ik met hem twee jaar geleden gehouden heb, (verkrijgbaar op DVD bij Mayan Majix) weet, dat hij de datum van 21 december 2012 verwerpt als een foutieve berekening (iets wat mij toen wel verbaasde). Hij ondersteund de profetie van de Dertien Baktuns en de 13 Ahau, overeenkomend met de datum van 28 oktober 2011 (dat 13 Ahau is). Hij noemt echter zelf geen einddatum, ook al zijn we het eens dat de laatste katun verandering (die begon op de laatste 7200 dagen durende profetische periode) plaats vond in 1992. Rond deze katun verandering, op 10 februari 1992 kunnen we duidelijk zien dat belangrijke gebeurtenissen, een kwantum verandering, die de hele wereld veranderde, plaats vond: Het einde van de Koude Oorlog met het ineenstorten van de Sovjet Unie (december 25 1991), de oprichting van de Europese Unie, (7 februari 1992) en het lanceren van het World Wide Web  (augustus 1991). Tegen de tijd van de katun verandering die door de mensen van de 21 december 2012 datum wordt aangehangen, (John M. Jenkins noemt april 1993 in de doemsdag documentaire op History Channel) was de nieuwe wereld al een feit geworden. Ook in de toekomst zullen de mensen die deze datum aanhangen altijd achter lopen bij wat er feitelijk in de wereld gebeurt. Dit bewijst het grote belang van de einddatum en dat degenen die bewust willen deelnemen aan de komende kwantum veranderingen en willen surfen op de golven van de schepping, dat zeker zullen missen als zij de op bewijs gebaseerde Maya kalender met zijn einddatum van 28 oktober 2011, verwerpen. Wie het bewijs negeert en luistert naar de profeten van de 21 december 2012 “oplijning” ³, zal tenslotte de consequenties hiervan zelf moeten dragen. Met de versnelling van de tijd tijdens de Galactische Onderwereld is het verschil van 420 dagen tussen de twee data, een verschil van dag en nacht.

Seattle, 15 Mei 2009

¹Geen enkele Maya tekst spreekt over de betekenis van het einde van de lange telling, Het begin ervan is evenwel op verschillende plaatsen bediscussieerd en een goede bron hiervoor is Friedel Schele and Parker, Maya Cosmos, bladzijden 59-122: The Heart and the Tree. Een heel goede bron om te begrijpen hoe het politieke leven van de Maya’s door niet astronomische tijdcycli beheerst werd is te vinden bij Prudence Rice, Maya Political Science. Wie geïnteresseerd is hoe hun profetieën gebaseerd waren op niet astronomische cycli, doet er goed aan de katun profetieën in de  Boeken van Chilam Balam te bestuderen.

²Zelf geloof ik niet dat er een God is die in de schepping ingrijpt om haar van koers te doen veranderen (Dit zou immers betekenen dat om te beginnen de schepping niet perfect is). De manier waarop het werkt is dat de Galactische onderwereld de rechter hersenhelft ondersteund en veel minder de linker die zich bezig houdt met abstracte waarden en dus zien we nu ook het instorten van abstracte waarden, zoals getallen in bankcomputers en papieren rekeningen, in een interview met Larry King zei Bill Clinton dat een derde van de rijkdom van de aarde in het afgelopen jaar weggevaagd was. Dit is een goed voorbeeld van het denken in abstracte waarden. In werkelijkheid is geen enkele echte waarde weggevaagd. Wat wel is weggevaagd is een derde van de getallen in bankcomputers. Dit ineenzakken van abstracte waarden is nog lang niet ten einde.

³Deze z.g.n. oplijning (van de Aarde, de Zon en het Centrum van het Melkwegstelsel), gebeurde al in 1998, maar als dit juist zou zijn weergegeven zou het niet de belangstelling van de media hebben die het druk hebben om het “2012 fenomeen” te verkopen.

Carl Johan Calleman heeft gestudeerd aan de Universiteit van Stockholm waar hij zijn doctoraal in de biologie behaald heeft. Hij wordt ongeveer 1500 keer juist geciteerd in de wetenschappelijke literatuur. Hij is hoofdonderzoeker voor milieu gezondheidsvraagstukken geweest bij de Universiteit van Washington Seattle en werkte als kanker expert voor de WHO. Met zijn boek Solving the Greatest Mystery of Our Time: The Mayan Calendar (Garev 2001) startte hij de op bewijs gebaseerde studie van de Mayakalender, wat gevolgd werd met het boek The Mayan Calendar and the Transformation of Conciousness (Bear & Co, 2004) en met het te verschijnen boek: Het doelgerichte universum (Bear & Co, december 2009). Het komende boek beschrijft voor het eerst de werkelijkheid van de Levensboom en het biedt het eerste complete alternatief voor het Darwinisme sinds 150 jaar. Zijn Web pagina is: www.calleman.com.

start